De busreis, het vele publiek en het meegebrachte vuurwerk onderstreepten nog maar eens het belang van de wedstrijd, maar de spanning bij de spelers werd er niet minder om. En ondanks de goede uitgangspositie en de terugkeer van basisspelers als Reinier Jetten en Luuk Poos, vertaalde het zich in een zeer nerveuze start van Heumen. De ploeg kwam zelf niet aan het voetballen toe en de meeste dreiging kwam van UHC. Heumen speelde nog wel veelvuldig op de helft van UHC, maar kon geen echte kansen creëren en in de omschakeling profiteerde UHC telkens van de ruimte achter de verdediging bij Heumen. Na een kwartier spelen viel dan ook de onvermijdelijke 1-0, toen een voorzet vanaf de rechterflank bij de eerste paal kon worden binnengelopen.

De vroege achterstand deed het ergste vrezen voor Heumen, maar gelukkig wist de ploeg zich in de wedstrijd te knokken. Het leverde Heumen veel corners en vrije trappen op, maar behoudens een kopbal van Tommy Kroes kon Heumen niet echt gevaarlijk worden. UHC bleef levensgevaarlijk op de counter waardoor Heumen geen moment rustig achterover kon leunen. De terugkeer van Ferdi Roelofs in het elftal (in de rust ingevallen voor Dayne Koopman) zorgde er voor dat Heumen wat meer duels won op het middenveld, maar omdat UHC veel verder vooruit voetbalde dan in de eerste helft stond Heumen veelvuldig onder druk. Het was een fase waarin Heumen moest zien te overleven en waarin UHC voelde dat er misschien toch nog een stunt mogelijk was. Gelukkig liet de Heumense verdediging, onder leiding van het sterke duo Alex de Best – Wouter Janssen, zich niet verrassen en met het verstrijken van de tijd vervloog ook het echte geloof bij UHC. Heumen kreeg steeds meer ruimte om te counteren en met de snelheid van Luuk Poos en Vince Hoogakker zouden de kansen vanzelf komen.
Dit bleek ook het geval te zijn en met een messcherpe tegenstoot besliste Heumen een kwartier voor tijd de wedstrijd. ‘Beul’ Michel Poos zette de aanval op en stuurde Vince Hoogakker de diepte in. Hij behield het overzicht en gaf op tijd breed op Luuk Poos die ditmaal het vonnis over UHC mocht vellen en het spandoek met de tekst ‘Poos Genadeloos’ eer aan deed. De 1-1 zorgde voor een jubelstemming bij Heumen, maar in de euforie vergat de ploeg de verdediging gesloten te houden en liet het UHC toch nog terugkeren in de wedstrijd. Reinier Jetten kon nog redden in een één tegen één situatie maar was kansloos bij de rebound waardoor er met de 2-1 stand toch nog enige spanning in de wedstrijd bleef. Ook toen UHC met tien man verder moest (twee keer geel) bleef het aandringen voor een derde goal. Heumen kreeg via Vince Hoogakker echter de beste mogelijkheden, maar tot tweemaal toe miste hij een kans op de gelijkmaker.
Het zou echter geen gevolgen hebben, want ook UHC wist dat de situatie niet meer om te buigen was. Na het eindsignaal barstte het feest los en werd de promotie gevierd met een (toen nog) bescheiden biertje. Daarna volgde er een feestelijke terugreis in de bus, waarbij de chauffeur op speciaal verzoek de route door Overasselt had uitgestippeld, een rondrit door het dorp en een groots onthaal in het bomvolle clubhuis..
Daar bedankte de scheidende trainer enkele mensen, met name de onderhoudsploeg. Mensen die
voor dag en dauw klaarstonden om aan de meest bizarre eisen te voldoen. Het feest zou nog tot laat in de avond duren en met een schuin oog werd er al vooruitgekeken naar de aanstaande derby’s tegen Overasselt en Eendracht.

UHC - Heumen: 2-1 15^e:      1-0;

75^e:      1-1; Luuk Poos

78^e:      2-1;

Heumen: Reinier Jetten; Joost Haefkens, Alex de Best, Wouter Janssen, Stef Arts; Huub Spanjaards, Tommy Kroes, Dayne Koopman (45^e; Ferdi Roelofs); Vince Hoogakker (86^e; Bas Geurts), Michel Poos (89^e; Danny Stam), Luuk Poos.